شهر من

برای اینکه انزلی رو به خوبی بتونی ببینی باید حتما سوار قایق بشی و نمیشه به فقط  به گذر از پل ها و رفتن به ساحل و دریا بسنده کرد. باید از یکی همین اسکله های کنار تالاب سوارشون بشی و بری تو بطن زیبایی شهر..

به چشم بارگیری کشتی هارو میبینی و با فاصله خیلی کم از کنارشون رد میشی.. قایق های کوچیک و بزرگی رو میبینی که هرکدوم اسم های خاص خودشون رو دارن.. ناو جدید و بزرگ رو میبینی که برای ساخت کشتی باز سازی شده و عظمت به خصوصی داره..گیله مرد هایی که گوشه و کنار تالاب مشغول ماهی گرفتن هستن.. از بین تجمع کاکایی هایی که روی سطع آب نشستن میگذری و اونا به سرعت بلند میشن برای پرواز و بالای سرت شروع به چرخیدن میکنن...یکم که دور بشی از مرکز تالاب ، مل جدید قشنگ تر به چشم میاد که با سنگ ها بزرگ و بی شماری چیده شده و مردم مشغول عکس گرفتن و پیاده روی هستن و به موج شکن معروفه.. فانوس های دریایی رو میبینی که رو نوکشون یه پرنده نشسته و برای راهنمایی کشتی ها نصب شدن..

و وقتی که میتونی سوار قایق بشی و به آرومی تمام شهر رو ببینی این بندر از همیشه کوچیک تر به نظر میاد و در عین حال فکر میکنی مردابش تمومی نداره..

این شهر و این مرداب پر از جاهای دنج و پنهانیه که مردم اون هارو کشف میکنن و بهشون پناه می برن تا خلوت تنهاییشون رو بگذرونن و حتی برای زمان کمی هم شده از شلوغی دنیا آزاد باشن ..

اینجا اونقدر زیبایی برای عکس گرفتن هست که خیلی وقت دوست داری هیچ عکسی نگیری و فقط با چشم خیره بشی به این آرامش توام با زیبایی طبیعی..

پ.ن: رو تیتر کلیک کنید تا عکس هارو ببینید. :)