چشم هایمان را می بندیم ، جلوی کتاب ها می نشینیم و آن ها مارا در دست می گیرند.. ورق مان می زنند..مثل پیشگویی که قرار است آینده ای را کلمه به کلمه بخواند.خط و ربطی بکشد و سرنوشتی طلب کند .بله ، کتاب ها هستند که مارا می خوانند.

مجله داستان همشهری /شماره ۸۱ - مهرماه ۹۶/  داستان "کلمات من "