منتظر یک بهانه بودم برای آغاز که بالاخره خودش آمد . البته من آوردمش تا بهانه باشد.

مدت زیادی ست دنبال یک دلیل برای آغاز فصل تازه ای از گذر روزها بودم. آغازی که مثل غرق شدن در اقیانوس باشد اما بی هراس!

دوست داشتم طوری آغاز کنم که ذهنم از هر گونه تعلق و وابستگی رها باشد و از تمام موانع فکری ام بگذرم و گذشتم و حالا "کافه پیانو " بدون هیچ مناسبت خاصی ، بدون چهار شنبه بودن امروز و بی هیچ مکان و زمان به خصوصی بهانه شروع من شد !